| Pagina 1 | Inhoudsopgave | |
Een Loesje Depri-boekje,
wat moet je daar in vredesnaam nou weer mee? Loesje was toch altijd die meid
die altijd zo vrolijk was en steeds maar met nieuwe ideeën kwam om de boel eens
op z'n kop te zetten? Is ze plotseling in een dal geraakt ofzo? Nee, ik zal
het even proberen uit te leggen.
Toen eind november '91 bekend werd dat Loesje een nieuw boekje wilde maken,
getiteld 'De Nachten', werden er op het redax-weekend van 23-24 november (inderdaad,
haar verjaardag) op een bepaald moment twee groepen gevormd om gedichten voor
dat boekje te gaan schrijven. Dit leidde tot twee totaal verschillende resultaten:
de ene groep werd erg romantisch, enfin, dat kan je wel in 'De Nachten' lezen...
De andere groep werd ontzettend melancholiek en depressief.
Omdat we toen
(waarschijnlijk terecht) dachten dat zulke zwarte texten niet in een 'officieel'
boekje zouden komen, besloten we met een paar mensen dan zelf maar een boekje
te maken. Wat op dat moment eigenlijk een losse, naïve kreet was, is uitgegroeid
tot wat je nu in je handen hebt. Zelf zijn we er best wel trots op, en zelf
hebben we ergens in ons achterhoofd het idee dat dit pas het eerste is dat je
van de Olifanteclub gaat horen... Maar dat is allemaal nog science-fiction (ook
een leuk idee trouwens), terug naar het depri-boekje. De gedichten en texten
zijn voor een deel tijdens dat eerste weekend geschreven, voor een deel
komen ze uit andere publikaties, zijn later nog door ons bedacht, komen digitaal
uit amerika en zo. Eentje is zelfs een (deel van) een sinterklaasgedicht geweest.
Wij hebben ons best erop gedaan, en we hopen dat jullie het ook leuk vinden.
Neem het echter niet al te serieus, want wij zijn niet verantwoordelijk voor
de gevolgen van het lezen ervan...
De Olifanteclub.
Dit boekje kon niet tot stand komen zonder de medewerking (bedoeld of niet) van: De Olifanteclub, Loesje, Marian, Arjan, Ardjan, Gilles, Femke, Jeroen, Pim, Mark, Riegholt, Mic, Freddie en vele anderen...